عقیقه
پنجشنبه, ۲۵ دی ۱۳۹۳، ۰۸:۲۱ ق.ظ
سالروز عقیقه کردن حضرت ابوطالب علیه السلام برای پیامبر صلی الله علیه و آله
- عقیقه برای امام صادق علیه السلام
آیا عقیقه کردن برای فرزند عمر را طولانی می کند و از بلاها فرد را محافظت
می کند؟
در مورد عقیقه روایات فراوانی وارد شده و در بعضی از آن ها تعبیر واجب دارد
و فقها مانند صاحب جواهر از این روایات، استحباب مؤکّد را استفاده کرده اند
. عقیقه کردن واجب نیست، ولی خیلی بدان سفارش شده است.
امام صادق(ع) فرمود: " کلّ مولود مرتهن بالعقیقهْْ ؛ سلامتی فرزندی در گرو
عقیقه است". باز حضرت فرمود: " عقیقه واجب و لازم است". و در روایت
دیگر عبدالله بن علی به امام صادق(ع) گفت: به دنبال عقیقه (گوسفند )
رفتیم اما گوسفندی پیدا نکردیم. آیا می توانیم پولش را صدقه بدهیم؟
حضرت فرمود: " نه، خدا اطعام و ریختن خون قربانی را دوست دارد" .
باز امام صادق (ع) فرمود: " فرزند و سلامتی اش در گرو گوسفندی است
که روز هفتم برای او عقیقه کنند و او را نام گذاری نمایند".[1]
از این روایات استفاده می شود سلامتی و خوشبختی بچه به عقیقه کردن
است. امام صادق (ع) فرمود: "پیامبر (ص) برای حسن و حسین در روز
هفتم تولدشان عقیقه و دعا کرد و گفت : خدایا! استخوان های این گوسفند
به جای استخوان های این فرزند و گوشت او به جای گوشت او و خون آن
به جای خون او و موی آن به موی او. خدایا! حفظ کن برای محمد و آل محمد
".[2]حضرت ابوطالب (ع) در روز هفتم تولد پیامبر عقیقه کرد.[3]مستحب
است گوشت عقیقه را با نخود بپزند و به همسایگان و آشنایان اطعام کنند.
لزومی ندارد مصرف کنندگان حتماً فقیر باشند. می توانند گوشت عقیقه را
بدون پختن به آنان بدهند و مستحب است مقداری از آن (ران یا دست
گوسفند) را به قابله (ماما) بدهند. خوردن پدر و مادر بچه از گوشت عقیقه
کراهت دارد.[4]1[1] وسائل الشیعه، ج 15، ص 143 به بعد؛ جواهر الکلام ، ج 31، احکام اولاد.1[2] وسائل الشیعه، ج 15، ص 158.1[3] همان، ص 159.1[4] همان، ص 156.
